خیالبافی

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی!

**

شرط عقل است که مردن بگریزند ز تیر

من اگر از دست تو باشد مژه برهم نزنم

**

مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما

به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم

**

ای رقیب این همه سودا مکن و جنگ مجوی

برکنم دیده که من دیده از او بر نکنم

**

نازپروده تنعم نبرد راه به دوست

عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد

**

حدیث عشق نداند کسی که در همه عمر

به سر نکوفته باشد در سرایی را

داشتم شرح غزلیات عاشقانه سعدی از خانم سوگل مشایخی رو گوش میدادم. این ابیات رو میخوند. گاهی از خودم میپرسم این حرفها واقعی اند یا حاصل توهمات و خیالبافی های شاعرانه عده ای؟